Dit tafereel heeft u al vaker gezien en zult u in de toekomst nog wel eens zien. Met steeds ander licht en geen of steeds andere kleur bladeren geniet ik er elke dag van.
Maar ook van zo'n afgevallen eikenblad in de zon met al die nerfjes wekt mijn bewondering op.
Even een blik naar het Kruis van onze Verlosser. Mag in deze 40-dagentijd toch wel wat extra aandacht krijgen.
Dat onze gedachten toch wat vaker 'naar omhoog' gaan zoals deze grote beuk ons voordoet.
Maar mijn echte doel deze keer bevindt zich in het bosje achter op het domein. Maar ik neem dit pad niet, even een klein omweggetje om van de natuur te genieten.
Langs dit pad ben ik gekomen. Heb ik de laatste tijd overigens flink wat werk gehad aan een aantal dode essen.
Dit pad neem ik want ik ga een rondje met u maken rond het Heilig-Hartbeeld.
Daar staat het.
Een stukje verder het bosje in, dan komt het bankje ook in beeld.
Zo 'ziet' het beeld u aankomen. Een veel belopen pad.
Ik ben bijna rond, die krokusjes wilde ik er persé bij hebben.
En de laatste foto van deze week: een blik omhoog. Dank U, Heer, voor al dat moois.
Tot volgende week!
Mocht u de vorige aflevering van Zomaarwat gemist hebben dan kunt u die hier nog bekijken: